Στη μνήμη του Βασίλη Τσιβιλίκα

Μερικές φορές υπάρχουν κάτι συμπτώσεις, που τουλάχιστον εμένα, αν μη τι άλλο, με εντυπωσιάζουν!

Πριν από λίγο, δεν πρέπει να πέρασαν πάνω από δυο ώρες, σε μια στιγμή κατά την οποία ένιωσα την ανάγκη να ξεφυλλίσω ένα περιοδικό, ως μια μορφή "αποτοξίνωσης" από την οθόνη του υπολογιστή, πήρα στα χέρια ένα τεύχος του περιοδικού "Επίκαιρα" (έχω μερικά κρατημένα στην μικρή βιβλιοθήκη μου..) και όπως γύριζα στα γρήγορα τις σελίδες του μπας και βρω κάτι να με κάνει να διαβάσω ολόκληρο το άρθρο και όχι μόνο τους τίτλους και τις επικεφαλίδες, "έπεσα" σε μια συνέντευξη του Βασίλη Τσιβιλίκα..





 Την διάβασα πολύ γρήγορα.. Έμεινα σε κάποια σημεία και τα ξαναδιάβασα, πιο προσεκτικά αυτή τη φορά.

Μου άρεσε πολύ η συνέντευξη. Να ένας ηθοποιός, με την πλήρη σημασία της λέξης, σκέφτηκα..

Και ξαφνικά, θυμήθηκα, χωρίς να είμαι βέβαιος όμως, πως ο Βασίλης Τσιβιλίκας "έφυγε", και δεν πρέπει μάλιστα να έχει πολύ καιρό. Ξαναήρθα μπροστά στον υπολογιστή, τον άνοιξα και πήγα στην Βικιπαίδεια. Καλά θυμόμουν.. Ο Βασίλης Τσιβιλίκας "έφυγε" από αυτόν τον κόσμο. Πότε; Ακριβώς ένα χρόνο πριν! Στις 29 Φεβρουαρίου του 2012!

Δηλαδή, ξαφνικά, αργά το βράδυ της Τετάρτης 27 Φεβρουαρίου του 2013, έκλεισα τον υπολογιστή, πήρα στην τύχη ένα από τα εφτά τεύχη του περιοδικού "Επίκαιρα" (κάτι που είχα πολύ -πολύ καιρό να το κάνω, θύμα κι εγώ του ίντερνετ και σκλάβος της οθόνης), διαβάζω την συνέντευξη του Τσιβιλίκα, με εντυπωσιάζει πραγματικά, ψάχνω στο Διαδίκτυο και ανακαλύπτω πως "έφυγε" ακριβώς ένα χρόνο πριν!

Στη μνήμη λοιπόν αυτού του σπουδαίου ηθοποιού και ανθρώπου, μεταφέρω εδώ ολόκληρη τη συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό "Επίκαιρα", λίγους μήνες πριν το τέλος, στο 99ο τεύχος της εβδομάδας 08/09-14/09/2011..