Που είσαι τώρα, και σ' έχω χάσει, ΜΙΚΡΕ ΜΟΥ ΗΡΩΑ ΓΙΩΡΓΟ ΘΑΛΑΣΣΗ..

Ο σύλλογος των εν Αθήναι Δοξατινών στο Διαδίκτυο

Ο σύλλογος των εν Αθήναι Δοξατινών στο Διαδίκτυο


Όλα ξεκινούν το 1963, όταν έρχεται στην Αθήνα ως προϊστάμενος του πρακτορείου Αθηνών- Καβάλας ο κ. Νίκος Μπίκας. Από τότε το πρακτορείο Καβάλας γίνεται σημείο συνάντησης των Δοξατινών, πού όλο και πληθαίνουν. Και καθώς πληθαίνουν, γεννιέται η ιδέα της ίδρυσης του Συλλόγου των Δοξατινών στην Αθήνα. Συγκροτείται αμέσως μία ομάδα από εραστές και λάτρεις του Δοξάτου, η οποία θέτει ως στόχο να βρεί και να καταγράψει όλους τους Δοξατινούς που κατοικούν στην Αθήνα. Έιναι ένα έργο πολύ κοπιαστικό, όμως το πείσμα και η αγάπη που τρέφει η ομάδα για το Δοξάτο, κατορθώνει να συγκεντρώσει αρκετούς για τη δημιουργία του Συλλόγου.

Έτσι τα Ιδρυτικά Μέλη του αποτελούν οι:

1. ΤΣΙΤΣΙΜΠΑΣΗΣ ΗΛΙΑΣ
2. ΜΑΝΤΖΑΡΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
3. ΜΠΙΚΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
4. ΜΠΑΡΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
5. ΧΑΡΤΑΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
6. ΓΙΑΝΝΟΥΣΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
7. ΣΑΒΒΙΔΗΣ ΣΑΒΒΑΣ
8. ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
9. ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ
10. ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ΜΙΧΑΛΗΣ
11. ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ
12. ΚΟΥΡΣΙΟΥΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
13. ΚΟΥΡΣΙΟΥΜΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ
14. ΚΟΥΡΣΙΟΥΜΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
15. ΚΙΜΠΑΡΗ ΚΑΙΤΗ
16. ΜΑΝΤΖΑΡΗΣ ΒΥΡΩΝ
17. ΤΣΑΝΤΑΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
18. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ
19. ΠΑΠΑΜΕΛΕΤΙΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
20. ΚΑΡΑΓΚΕΒΡΕΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
21. ΚΑΡΑΓΚΕΒΡΕΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
22. ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ


Το πρώτο ΑΤΥΠΟ Δοιηκητικό Συμβούλιο καταρτίζεται ως εξής:

Πρόεδρος- Τσιτσιμπάσης Ηλίας
Αντ/δρος - Μάντζαρης Αναστάσιος
Γεν. Γραμ.- Μπίκας Νικόλαος
Ταμίας - Παπαιωάννου Μιχαήλ
Μέλος - Μπαρτζόπουλος Ιωάννης
Μέλος - Κουρσιούμης Ιωάνης
Μέλος - Ζαφειροπούλου Παναγιώτα.

Το 1972 εγκρίνεται το καταστατικό του Συλλόγου, οπότε λειτουργεί πλέον νόμιμα, ακολουθώντας ανοδική πορεία. Σήμερα κατατάσσεται στην πρώτη σειρά των επαρχιακών Συλλόγων.

Ως Πρόεδροι του Συλλόγου, γράφοντας ο καθένας την δική του ιστορία, υπηρέτησαν κατά σειρά οι:

1. ΤΣΙΤΣΙΜΠΑΣΗΣ ΗΛΙΑΣ
2. ΜΑΝΤΖΑΡΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
3. ΜΠΙΚΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
4. ΠΕΝΝΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
5. ΜΑΝΤΖΑΡΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
6. ΜΠΙΚΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
7. ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ ΠΑΣΧΑΛΗΣ

Ο Σύλλογος των εν Αθήναις Δοξατινών "Το Ηρωικό Δοξάτο", δημιούργησε εδώ και λίγο καιρό την ηλεκτρονική του σελίδα.
Ευελπιστούμε ότι με αυτόν τον τρόπο θα συσπειρώσουμε τους απανταχού διαμένοντες Δοξατινούς και ιδιαίτερα την νέα γενιά που χρησιμοποιεί το προσφιλές αυτό μέσο γνωριμίας και επικοινωνίας.

Δ/νση ιστοσελίδας: www.doxato-athina.gr

ΠΗΓΗ:
http://www.doxato.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1743&Itemid=26

ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΟΝΕΙΡΟΥΠΟΛΗ ΔΡΑΜΑΣ-10 ΔΕΚ 2010

Εξαιτίας κάποιας υποχρέωσης που είχα στην Δράμα, βρήκα λίγο χρόνο και έκανα μια βόλτα στην Ονειρούπολη, στο πάρκο αλλά και στην πλατεία, σήμερα το μεσημέρι..

Φυσικά, την ώρα που πήγα, λίγο μετά τις 2 το μεσημέρι, τα περισσότερα σπιτάκια ήταν κλειστά και ο κόσμος ελάχιστος..

Αλλά έστω και μια μικρή βόλτα μερικών λεπτών σε μεταφέρει αμέσως σε μια άλλη διάσταση, έστω και για λίγο μπορείς να ξεχαστείς από τα καθημερινά προβλήματα.. Ο καιρός ήταν συννεφιασμένος, με κρύο αλλά όχι υπερβολικό, μια τυπική χειμωνιάτικη μέρα δηλαδή..

Το μόνο αρνητικό από αυτή τη βόλτα ήταν πως βρήκα το σπιτάκι του Γραφείου Ενημέρωσης και Τουριστικής προβολής κλειστό.. Ειδικά αυτό πιστεύω πως δεν έπρεπε να κλείνει καθόλου..

Από αυτή τη βόλτα οι φωτογραφίες, αλλά και το βιντεάκι..

ΚΙΤΡΙΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ-ΑΜΑ ΤΑ ΠΑΡΩ

Γίναμε σκλάβοι δέκα τυπάκων που τον πλανήτη τον κρεμάνε σα μπρελόκ
Θερίζουν πλούτη και σπέρνουν πείνα, θέλουν να δουν να φτύνουμε αίμα στη ρουτίνα
Νοιάζονται τόσο για τα παιδιά σου, τους ψηφοφόρους που χεις μέσα στην κοιλιά σου
Θα τους σπουδάσουν, δουλειά να πιάσουν και με ρουσφέτια υποκλίσεις να χορτάσουν

Μα εγώ θα ζήσω μέσα στη μέρα, θέλω τα χέρια να σηκώνω στον αέρα
Θέλω τον ήλιο και οξυγόνο κι αυτό το μέλλον με ελπίδα ανταμώνω
Θέλω οξυγόνο, θέλω να ζήσω, θέλω να ζήσω, ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ!

Κι άμα τα πάρω, θα πάρω φόρα, θα σας ρημάξω στις κλωτσιές στην ανηφόρα
Άμα τα πάρω δε θα μπορέσουν δυο διμοιρίες από ΜΑΤ να με βολέψουν
Κι έτσι πλανιέμαι, έτσι ξεχνιέμαι, κρύβομαι μέσα μου και κάνω πανικό
Έτσι πλανιέμαι, έτσι ξεχνιέμαι, τη φαντασία μου χορεύω στο κενό

Αξιοπρέπεια κι αρχές λείπουν ταξίδι και την καρδιά μας που διψά ποτίζουν ξίδι
Ματαιόδοξοι μασόνοι κυβερνάνε ρε μα οι μεγάλοι χορηγοί που πολύ μας αγαπάνε
Θα μας γλιτώσουν, είναι σπουδαίοι! Θα μας αφήσουν να ρημάξουμε στα βράχια τελευταίοι
Δημοκρατία κι αξιοκρατία πλέον πωλούνται σε πανέρια σε ευκαιρία!
Μα εμείς πονάμε αυτό τον τόπο, σφίγγουμε δόντια και λουριά για την Ελλάδα ρε γαμώτο
Νομίζουμε ποτέ δε θα μιλάμε, όμως τα πρόβατα τους λύκους θα τους φάνε!

Μα εγώ θα ζήσω μέσα στη μέρα, θέλω τα χέρια να σηκώνω στον αέρα
Θέλω τον ήλιο και οξυγόνο κι αυτό το μέλλον με ελπίδα ανταμώνω
Αχ Ελλάδα σ αγαπώ και βαθιά σ ευχαριστώ που με έμαθες ποτέ να μην κωλώνω!