Η μέρα βοήθησε, ο ουρανός ήταν γαλανός και δεν έκανε πολύ κρύο, και έτσι χθες το μεσημέρι πολλές ήταν οι υπαίθριες ψησταριές που στήθηκαν στο Δοξάτο, όπως φαντάζομαι σε όλα τα μέρη της Ελλάδας..
Οι φωτογραφίες και τα βιντεάκια είναι από το καφέ του φίλου Στέφανου Ελμπασίδη, εδώ στο Δοξάτο..
Μια καλή "γεύση" από Ονειρούπολη, που πάντως, υπάρχουν και πάρα πολλά ενδιαφέροντα θέματα ακόμη που δεν φαίνονται στο βίντεο ...
Όσοι τυχόν δεν έχετε πάει, μην το αναβάλλετε άλλο!
Επίσης, επειδή το ακούω συχνά, ως εργένης κι εγώ λογικό είναι να κάνω παρέα με αρκετούς εργένηδες, πως τάχα όλη αυτή η ιστορία είναι για τα παιδιά και αν δεν έχεις δικά σου παιδιά δεν έχει νόημα να πας, και πως, ακόμη χειρότερα, "δεν είναι για μας αυτά, για τα παιδιά είναι.." ένα έχω να πω:
Η επίσκεψη στην Ονειρούπολη είναι μια ευκαιρία για τους μεγάλους να αισθανθούν παιδιά και να πιστέψουν, έστω και για λίγο, πως δεν υπάρχει στη ζωή μόνο ο Φόβος για το αύριο, τα χαράτσια, οι φόροι, η αβεβαιότητα γενικά και πως "τα πιο όμορφα πράγματα στη ζωή δεν είναι πράγματα" που λένε και στον Αντέννα...
Στο κάτω - κάτω τα παιδιά είναι και αισθάνονται παιδιά όλο τον χρόνο!
