.

e-mail

e-mail

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΔΟΞΑΤΟ

Σάββατο 8 Αυγούστου 2015

ΦΙΛΙΠΠΟΙ ΔΟΞΑΤΟΥ - Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ 1-6 - ΦΙΛΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ - 8 ΑΥΓ 2015





Στο πρώτο φιλικό αγώνα προετοιμασίας, οι δύο γειτονικές ομάδες αναμετρήθηκαν στο γήπεδο του Δοξάτου, με τους φιλοξενούμενους να δείχνουν σαφώς σε καλύτερη κατάσταση.

0-4 το σκορ του Α' ημιχρόνου, που πάντως δεν αντικατοπτρίζει πλήρως τη διαφορά δυναμικότητας των δύο ομάδων, αφού οι φιλοξενούμενοι σχεδόν σε κάθε τους επίθεση ευτύχησαν να σκοράρουν..

Στο Β' ημίχρονο οι δύο προπονητές πραγματοποίησαν πολλές αλλαγές, ο Άγιος πέτυχε ακόμη δύο όμορφα γκολ, ενώ το γκολ της "τιμής" πέτυχε ο Πέτρος Σερέτης με κοντινό πλασέ (προηγήθηκε καλή προσπάθεια του Απ. Θεοφανίδη).

Για την ομάδα του Δοξάτου αγωνίστηκαν στο Α' ημίχρονο οι : Μυλόπουλος - Θεοδωράκης - Χριστοφυλλάκης - Καραγιαννιδης Γ. - Γελαδάρης - Μόσχος - Ζάχαρης - Αποστολίδης - Θεοφανίδης - Κωνσταντινίδης - Σερέτης.

Στο Β' ημίχρονο αγωνίστηκαν και οι Καραγιαννίδης Κ. - Δεληολάνης - Ηρακλής (;) - Αυγητίδης - Χιωτάκης - Ελμπασίδης - Ανατολούς - Σιουμπάρας.












«δοξάτο» (κεντρικός χώρος υποδοχής) ΑΡΧΟΝΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ.

ΠΗΓΗ: http://history-pages.blogspot.gr/2012/05/blog-post_29.html

ΝΕΟΤΕΡΗ ΚΑΣΤΟΡΙΑ
Μετά την τουρκική κατάκτηση (1386) τμήμα των Χριστιανών της Καστοριάς κατέφυγε στα γειτονικά βουνά, ενώ όσοι παρέμειναν στην πόλη περιορίστηκαν στο ανατολικό τμήμα του αυχένα της χερσονήσου. Οι Τούρκοι εγκαταστάθηκαν μέσα στα βυζαντινά τείχη προς τα νοτιά, ενώ αργότερα οι Εβραίοι εγκαταστάθηκαν ανάμεσα στις μουσουλμανικές και χριστιανικές συνοικίες προς τα νότια. Ζιαμέτι (τιμάριο) το 1519 και χάσι (σουλτανικό κτήμα) από το 1526/28, η Καστοριά ήταν έδρα καϊμακάμη (τοποτηρητή) και το 1875 έγινε έδρα καζά (υποδιοίκησης). Κύριος παράγοντας της οικονομικής ανάπτυξης του ελληνικού στοιχείου ήταν η κατεργασία και το εμπόριο της γούνας καθώς εμπορικοί οίκοι ιδρύθηκαν από τον 17ο αιώνα στην Κωνσταντινούπολη και σε ευρωπαϊκές πόλεις (Βιέννη, Οδησσό). Η λειτουργία σχολείου (από το 1614), το πέρασμα ιεραποστόλων (όσιος Διονύσιος, Κοσμάς Αιτωλός) και οι επαφές με την Ευρώπη μέσω των εκεί αποδήμων βοήθησαν την πνευματική ανάπτυξη. Ένδειξη της ευμάρειας της πόλης είναι τα πολυτελή αρχοντικά που χτίστηκαν από τα τέλη του 17ου αιώνα έως και το 19ου αιώνα. Η συμμετοχή της Καστοριάς στην επανάσταση του 1822 παρεμποδίστηκε από το πέρασμα των οθωμανικών στρατευμάτων, ενώ στις αρχές του 20ού αιώνα υπήρξε σημαντική εστία του Μακεδονικού Αγώνα.
ΤΑ ΑΡΧΟΝΤΙΚΑ
Ο Εβραίος περιηγητής Ελιγιά Τσελεμπή περιγράφει τα αρχοντικά του ελληνικού μαχαλά τον 17ο αιώνα: «... Είναι εύπορα σεράγια παράξενα και περίεργα. Όλα τα σπίτια στην όχθη της λίμνης έχουν παραπήγματα για να προφυλάγουν τα πλοία και 'σαχνισιά'. Τα σεράγια είναι αρχοντικά με λιμάνια, με πατώματα το ένα πάνω στο άλλο στον ρυθμό της Κωνσταντινούπολης». Τα πλούσια διακοσμημένα αυτά αρχοντικά της Καστοριάς που χτίστηκαν από πλούσιους εμπόρους από τα τέλη του 17ου έως και το 19ο αιώνα, έχουν κάτοψη που εξελίσσεται από απλό ορθογώνιο σε εγγεγραμμένο σταυρό μέσα σε τετράγωνο, χωρίς όμως να αλλάζει η διάταξη των χώρων και η λειτουργικότητά τους. Στο ισόγειο βρίσκονται οι βοηθητικοί και αποθηκευτικοί χώροι, στο μεσοπάτωμα ένας κεντρικός χώρος με το κλιμακοστάσιο και τα χειμωνιάτικα δωμάτια. Οι, συνήθως, δύο βασικοί καλοί «οντάδες» (καλοκαιρινοί) του ορόφου διατάσσονται γύρω από τον «δοξάτο» (κεντρικός χώρος υποδοχής) με τις «κρεββάτες» και τα «κιόσκια» (ιδιαίτερες υπερυψωμένες γωνιές με ξύλινα κιγκλιδώματα). Το ισόγειο και ο μεσαίος όροφος είναι πετρόκτιστα και με λίγα ανοίγματα (αεραγωγούς, μικρά παράθυρα), ενώ ο όροφος και τα «σαχνισιά» είναι κατασκευασμένος από ελαφρότερα υλικά (επιχρισμένος τσατμάς), ιδιαίτερα το τμήμα που έβλεπε στη λίμνη ή την εσωτερική αυλή, και φωτίζονται από διπλή σειρά παραθύρων.