Χριστούγεννα πολιτισμού στο Καλαμπάκι Δράμας ...« δια μαγείας»... .
Πέμπτη, 08/12/2011 ...... « δια μαγείας»...
Όλα ξεκίνησαν όταν το μικρό ξωτικό που ζει στο δασάκι στο Καλαμπάκι βαρέθηκε να ‘ναι μόνο του, γιατί οι περισσότεροι φίλοι του στο δάσος κοιμόντουσαν και ξεκίνησε να δει τι γίνεται στο χωριό. Αφού ξεδίψασε στο σιντριβάνι της πλατείας, τέντωσε τ' αυτάκια του. Του φάνηκε πως άκουσε παιδικές φωνές. Ήταν τα παιδιά που σχολούσαν απ' το μάθημα χορού και ξεχύνονταν στην πλατεία. «Τι κάνετε εδώ μικρά μου;» τα ρώτησε. «Ήρθαμε να δούμε το σπιτάκι που θα στήσει ο Σύλλογος για τα Χριστούγεννα, να κοίτα, έρχονται», απάντησε η Μαρία και του χάρισε ένα μικρό ξωτικό από κουκουνάρι που έφτιαξε στη ζωγραφική. «Για σένα, για να χεις παρέα». Η καρδιά του μικρού ξωτικού ζεστάθηκε, άρχισε να χτυπά δυνατά... και ξαφνικά, χτύπησε το ποδαράκι του στο νερό του σιντριβανιού κι άρχισε να ψηλώνει και να μεγαλώνει! Κι αφού ψήλωσε πολύ, έβγαλε από τον κόρφο του λίγη μαγική χρυσόσκονη και τη σκόρπισε στον αέρα λέγοντας, «μα τις χίλιες ευχές, εδώ θα μείνω τα Χριστούγεννα!». Οι άνθρωποι σταμάτησαν τις δουλειές τους, σήκωσαν τα μάτια τους και.. ώ θαύμα, είδαν το ξωτικό- γιατί οι μεγάλοι συνήθως, δεν μπορούν να δουν πλάσματα μαγικά. Κοιτάχτηκαν για λίγο μεταξύ τους, χαμογέλασαν, σήκωσαν τα μανίκια και στρώθηκαν στη δουλειά. Ναι, φέτος τα Χριστούγεννα στο Καλαμπάκι θα' ναι διαφορετικά...
Πέμπτη, 08/12/2011 ...... « δια μαγείας»...
Όλα ξεκίνησαν όταν το μικρό ξωτικό που ζει στο δασάκι στο Καλαμπάκι βαρέθηκε να ‘ναι μόνο του, γιατί οι περισσότεροι φίλοι του στο δάσος κοιμόντουσαν και ξεκίνησε να δει τι γίνεται στο χωριό. Αφού ξεδίψασε στο σιντριβάνι της πλατείας, τέντωσε τ' αυτάκια του. Του φάνηκε πως άκουσε παιδικές φωνές. Ήταν τα παιδιά που σχολούσαν απ' το μάθημα χορού και ξεχύνονταν στην πλατεία. «Τι κάνετε εδώ μικρά μου;» τα ρώτησε. «Ήρθαμε να δούμε το σπιτάκι που θα στήσει ο Σύλλογος για τα Χριστούγεννα, να κοίτα, έρχονται», απάντησε η Μαρία και του χάρισε ένα μικρό ξωτικό από κουκουνάρι που έφτιαξε στη ζωγραφική. «Για σένα, για να χεις παρέα». Η καρδιά του μικρού ξωτικού ζεστάθηκε, άρχισε να χτυπά δυνατά... και ξαφνικά, χτύπησε το ποδαράκι του στο νερό του σιντριβανιού κι άρχισε να ψηλώνει και να μεγαλώνει! Κι αφού ψήλωσε πολύ, έβγαλε από τον κόρφο του λίγη μαγική χρυσόσκονη και τη σκόρπισε στον αέρα λέγοντας, «μα τις χίλιες ευχές, εδώ θα μείνω τα Χριστούγεννα!». Οι άνθρωποι σταμάτησαν τις δουλειές τους, σήκωσαν τα μάτια τους και.. ώ θαύμα, είδαν το ξωτικό- γιατί οι μεγάλοι συνήθως, δεν μπορούν να δουν πλάσματα μαγικά. Κοιτάχτηκαν για λίγο μεταξύ τους, χαμογέλασαν, σήκωσαν τα μανίκια και στρώθηκαν στη δουλειά. Ναι, φέτος τα Χριστούγεννα στο Καλαμπάκι θα' ναι διαφορετικά...