Στην φωτογραφία, που τραβήχτηκε στις 16 Απριλίου 2008 στις 12 η ώρα περίπου το μεσημέρι, βλέπετε τον Πεζόδρομο του Δοξάτου. Τις τελευταίες μέρες το Αστυνομικό Τμήμα Δοξάτου φροντίζει ώστε να μην υπάρχουν αυτοκίνητα μέσα στον Πεζόδρομο στις ώρες που απαγορεύεται, μοιράζοντας αφειδώς κλήσεις στους παραβάτες. Το ότι δεν υπάρχουν ούτε πεζοί στο Πεζόδρομο, εκτός ίσως από κάποιες συγκεκριμένες ώρες κατά τις οποίες οι ηλικιωμένοι του Δοξάτου πηγαίνουν ή φεύγουν από το ΚΑΠΗ, άραγε απασχολεί κανέναν; Το γεγονός πως δεν τολμάει όχι μόνο ο Δοξατινός, αλλά και ο επισκέπτης του χωριού μας, να περάσει με το αμάξι του από τον κεντρικότερο δρόμο, δεν είναι άραγε πρόβλημα; Το γεγονός πως έτσι κι αλλιώς υπάρχουν κάποιοι καταστηματάρχες και κάτοικοι του Πεζόδρομου που έχουν κάρτα διέλευσης, με αποτέλεσμα να μην μπορείς να "κλείσεις τα μάτια" και να διασχίσεις, άφοβα, με τα πόδια τον Πεζόδρομο, ειδικά αν έχεις μαζί σου μικρά παιδιά, δεν είναι τουλάχιστον κωμικοτραγικό; Θα μου πείτε, και τι να κάνουν όσοι έχουν μαγαζιά ή κατοικούν στον Πεζόδρομο; Η λύση, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι απλή: ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Ο ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ! Και τα καλοκαίρια, όπως γινόταν πολλά χρόνια πριν από την μετατροπή του κεντρικότερου δρόμου του Δοξάτου σε Πεζόδρομο, να μπαίνουν απαγορευτικές πινακίδες, ή ακόμη και μπάρες, από το σούρουπο και μετά, όταν κλείνουν τα εμπορικά καταστήματα, και τότε ναι, οι παραβάτες να τιμωρούνται αυστηρά και να μην περνάει ούτε ποδήλατο!
