Πρώτη φορά, τουλάχιστον από όσα Μνημόσυνα της 29ης Σεπτεμβρίου στον ίδιο χώρο έχω παραβρεθεί, και πιστεύω πως είναι αρκετά, δεν υπήρχε τιμητικό στρατιωτικό άγημα και ούτε Στρατιωτική Μπάντα.
Είναι απαράδεκτο από κάθε πλευρά το γεγονός της μη παρουσίας τιμητικού αγήματος του στρατού!
Όπως και η απουσία ανώτερου ή ανώτατου Έλληνα Αξιωματικού.
Ούτε καν ο Διοικητής της ΠΑΠ Κεφαλαρίου αλλά η υποδιοικητής κατέθεσε στεφάνι ...
Οι σφαγιασθέντες που τιμούμε κάθε χρόνο, και που τιμούσε, μέχρι πέρυσι, και ο ελληνικός στρατός όπως πρέπει σε ήρωες, δεν σφαγιάσθηκαν από τον Βούλγαρο κατακτητή για κανέναν άλλο λόγο παρά μόνο για την πατρίδα, για την Ελλάδα!
Και ειδικά οι παλαιότεροι των Ελλήνων Αξιωματικών που έχουν επισκεφθεί τουλάχιστον μία φορά το Δοξάτο από τα χρόνια που φοιτούσαν στη Σχολή Ευελπίδων, γνωρίζουν πολύ καλά πως αυτοί που αντίκριζαν το στόμιο των πολυβόλων με τα χέρια δεμένα πισθάγκωνα με αγκαθωτά συρματοπλέγματα θα μπορούσαν εύκολα να γλυτώσουν τη ζωή τους κάνοντας μια απλή δήλωση: Πως ήταν Βούλγαροι! Και ουδείς το έπραξε, προτιμώντας όλοι τους τον τιμημένο θάνατο για την Ελλάδα !
Σε επόμενη ανάρτηση βίντεο από την εκδήλωση μνήμης και τιμής για την επέτειο της 29ης Σεπτεμβρίου 1941 με τον φακό των "Δοξατινών Νέων".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου