ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΤΗΝ ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ 1913 - ΔΟΞΑΤΟ - 28 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

Χθες το βράδυ, ημέρα Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013, οι πεντακόσιοι περίπου κάτοικοι του Δοξάτου αλλά και φίλοι από άλλες περιοχές, όταν πια τελείωσε η εκδήλωση, γύρω στις 10 και μισή το βράδυ, είμαι βέβαιος πως αισθάνθηκαν πραγματικά τυχεροί που παρακολούθησαν όλα αυτά τα δρώμενα.

Οι διοργανωτές, αλλά και όλοι γενικά που βοήθησαν στην διοργάνωση αυτής της σπουδαίας και αντάξιας για την μαύρη Επέτειο των 100 ετών εκδήλωσης, απέδειξαν πως και το Δοξάτο μπορεί να καταφέρει μεγάλα πράγματα και να μην αισθάνονται οι Δοξατινοί ως οι "φτωχοί συγγενείς" άλλων κωμοπόλεων της περιοχής μας..



Το τραγούδι που ερμηνεύει θαυμάσια η Χορωδία Δοξάτου "Σαπφώ" ονομάζεται << Δοξάτο >> σε στίχους και μουσική του Δασκάλου της Χορωδίας κ. Γιώργου Παυλίδη.














Το μόνιμο παράπονο πολλών κατοίκων, για να μην πω της μεγάλης πλειοψηφίας, είναι πως στο Δοξάτο δεν γίνεται τίποτε ξεχωριστό, και επαναπαυόμαστε στις ίδιες καθιερωμένες, εδώ και δεκαετίες, εκδηλώσεις...

Το θέμα συζήτησης όσων ασχολούνται με τους συλλόγους και προσπαθούν για να προσφέρουν κάποια πράγματα (ουσιαστικά τα ίδια άτομα εδώ και πολλά χρόνια το "παλεύουν" στους περισσότερους συλλόγους) στην κωμόπολή μας, είναι η έλλειψη εθελοντισμού από τους κατοίκους..

Χωριά και κωμοπόλεις της περιοχής, με σαφώς μικρότερο πληθυσμό από αυτόν του Δοξάτου, διοργανώνουν σπουδαίες εκδηλώσεις με την συμμετοχή εκατοντάδων εθελοντών, κάτι που φαινόταν σχεδόν αδύνατο να συμβεί, σε τέτοιο βαθμό, στο Δοξάτο μας..

Χθες όμως, σαν κάτι να άλλαξε στην μικρή μας κοινωνία !

Πολλοί, πάρα πολλοί σε σχέση με ό, τι είχαμε συνηθίσει μέχρι τώρα στο Δοξάτο, εθελοντές, πολλά νέα παιδιά, εξαιρετική οργάνωση και μεγάλη η συμμετοχή των ανθρώπων του Κυνηγετικού συλλόγου Δοξάτου. Και αναλογικά, μεγάλη και η συμμετοχή του κόσμου.

Φυσικά, πολλοί ήταν και αυτοί οι συγχωριανοί μας που προτίμησαν τα καφενεία και τις ταβέρνες ή κάποιο τούρκικο σήριαλ στην τηλεόραση..

Πάντα υπήρχαν, πάντα θα υπάρχουν... Δεν χρειάζεται τελικά μεγάλη στεναχώρια...

Στη διάρκεια των επόμενων ημερών, όσο το δυνατόν πιο σύντομα, θα "ανεβάζω" τα βιντεάκια από την  εκδήλωση της 28ης Ιουνίου του 2013, και αν δεν συμβεί καμια φοβερή καταστροφή του ίντερνετ, μετά από πολλά χρόνια, όσοι θα ζουν θα τα βλέπουν (όχι μόνο τα δικά μου βίντεο  φυσικά, δόξα τω Θεώ υπήρχαν πολλές κάμερες..) και θα λένε με περηφάνια στους νεώτερους: "Ήμουν και εγώ εκεί !"

Αλλά και όταν όλοι θα έχουμε φύγει, θα βλέπουν και θα συγκινούνται οι απόγονοί μας και θα προσπαθούν να τα κάνουν καλύτερα από εμάς...

ΠΟΛΛΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ !