Ο ασημένιος Παραολυμπιονίκης στη Δράμα μιλά στον «Π.Τ.»

Ο δραμινής καταγωγής ασημένιος Παραολυμπιονίκης Πάνος Τριανταφύλλου μιλά στον «Π.Τ.»

Τρίτη, 11 Οκτώβριος 2016 21:09 | 

Ο ασημένιος Παραολυμπιονίκης στη Δράμα μιλά στον «Π.Τ.»

Ο δραμινής καταγωγής ασημένιος
Παραολυμπιονίκης Πάνος Τριανταφύλλου

που με όπλο το ξίφος του κατέκτησε το Ρίο
 

Π. Τριανταφύλλου: «Δεν αγωνίζομαι μόνο για εμένα, αλλά αγωνίζομαι για όλους τους Έλληνες…»
 

Της Σουζάνας Θεοδωρίδου

Â Ο δραμινής καταγωγής, από τον Αρκαδικό Δράμας, ασημένιος Παραολυμπιονίκης στην ξιφασκία με αμαξίδιο, Πάνος Τριανταφύλλου, βρέθηκε στην πόλη μας αυτές τις ημέρες, προκειμένου να συναντήσει συγγενείς και φίλους.

Για την εφημερίδα μας ήταν μια λαμπρή ευκαιρία να τον συναντήσουμε και να συνομιλήσουμε μαζί του για την μεγάλη του επιτυχία στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, όπου κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στην ξιφασκία με αμαξίδιο.

Άλλωστε, ο Πάνος Τριανταφύλλου, μας έκανε όλους υπερήφανους με την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου και πολύ περισσότερο εμάς στη Δράμα λόγω της δραμινής καταγωγής του.

Η ενασχόληση του Πάνου με την ξιφασκία, προέκυψε έπειτα από ένα σοβαρό τραυματισμό που είχε σε τροχαίο ατύχημα, γεγονός όμως που δεν στάθηκε ικανό να τον εμποδίσει στην ενασχόλησή του με τον αθλητισμό, και μάλιστα σε πολύ υψηλό επίπεδο.

Ο Έλληνας αθλητής, έκανε το διεθνές ντεμπούτο του στο Μόντρεαλ το 2009, και από τότε μετρά πολλές διακρίσεις σε διεθνείς και παγκόσμιες διοργανώσεις, αλλά και πολλά μετάλλια. Παράλληλα με το άθλημα της ξιφασκίας, ο Πάνος ασχολείται με τον ίδιο ζήλο και με το μπάσκετ, συμμετέχοντας στην Εθνική Ομάδα μπάσκετ με αμαξίδιο και στην ομάδα του Αμαρουσίου.

 

Πάνο, πότε ξεκίνησες την ενασχόλησή σου με το άθλημα της ξιφασκίας και πως προέκυψε;

Η ξιφασκία προέκυψε λίγο τυχαία. Ήθελα να ασχοληθώ με ένα ατομικό άθλημα, πέρα από το ομαδικό που ασχολούμαι, με το μπάσκετ σε αμαξίδιο. Έτσι, κάποιος μού το πρότεινε. Είναι θετικό το ότι έχω μακριά χέρια, το οποίο είναι ένα αβαντάζ για την ξιφασκία και έτσι ασχολήθηκα. Κατέβηκα στο πρώτο μου τουρνουά το 2009, συμμετέχοντας σε ένα παγκόσμιο κύπελλο και εκεί κατέκτησα το χάλκινο μετάλλιο. Οπότε, νομίζω ότι μου ταίριαζε για να συνεχίσω.

Παράλληλα, παίζω μπάσκετ σε αναπηρικό αμαξίδιο, και αγωνίζομαι στην ομάδα του Αμαρουσίου και στην Εθνική Ελλάδος.

 

Πως συνδυάζεις αυτά τα δυο αθλήματα, αλλά και πως είναι η άθληση σε αναπηρικό αμαξίδιο;

Ο συνδυασμός των δυο αθλημάτων δεν είναι πάρα πολύ εύκολος, κυρίως με την έννοια της προπόνησης. Κάποιες φορές χάνω και κάποιες προπονήσεις, γιατί ενδεχομένως να ταιριάζουν οι ώρες μεταξύ τους. Βέβαια, ασχολούμαι μόνο με αυτά τα δυο αθλήματα, τα οποία μου απορροφούν πάρα πολύ χρόνο καθημερινά. Οι προπονήσεις μου διαρκούν από 4 έως και 8 ώρες καθημερινά, και για τα δυο αθλήματα. Κάποιες φορές μπορεί να χάσω και κάποιο τουρνουά, λόγω του ότι μπορεί να συμπίπτουν οι ημερομηνίες μεταξύ των αγώνων των δυο αθλημάτων.

Σε ότι αφορά στα αθλήματα, τα οποία γίνονται με αμαξίδιο, θεωρώ ότι όλα τα αθλήματα έχουν κάποια δυσκολία. Τα συγκεκριμένα είναι λίγο πιο ιδιαίτερα, γιατί αντί για τα πόδια χρησιμοποιείς το αμαξίδιο. Απλώς ξεκινάς από το μηδέν, και το μαθαίνεις.

 

Ποιες είναι οι διακρίσεις σου μέχρι σήμερα;

Έχω αρκετές διακρίσεις, αρκετά μετάλλια, χρυσά, ασημένια και χάλκινα. Συμμετέχω περίπου σε εφτά με οχτώ διεθνείς διοργανώσεις κάθε χρόνο, στις οποίες έχω αρκετές διακρίσεις. Οι Παραολυμπιακοί του Λονδίνου το 2012 και οι Παραολυμπιακοί του Ρίο φέτος, είναι οι δύο κορυφαίες διοργανώσεις στις οποίες έχω συμμετάσχει.

 

Ο αθλητής Πάνος Τριανταφύλλου με τη συντάκτρια του «Π.Τ.» Σουζάνα Θεοδωρίδου κατά τη διάρκεια της συνέντευξης.

Πως αισθάνεσαι για αυτή την διάκριση με το ασημένιο μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο;

Σίγουρα είμαι υπερήφανος που είμαι Έλληνας, και που έφερα ένα μετάλλιο στην χώρα μου και στους Έλληνες. Δεν αγωνίζομαι μόνο για εμένα, αλλά αγωνίζομαι για όλους τους Έλληνες. Νιώθω πανευτυχής που έχω εισπράξει πάρα πολλή αγάπη από τον κόσμο, και αυτό μου δίνει δύναμη να συνεχίσω, να κατακτήσω και άλλους στόχους στα επόμενα τουρνουά που έρχονται. Ο βασικότερος στόχος από εδώ και πέρα, είναι οι Παραολυμπιακοί Αγώνες στο Τόκιο το 2020.

 

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια και στα δυο αθλήματα;

Συνεχίζω κανονικά και με τα δυο αθλήματα. Το μπάσκετ, το έχω ως δευτερεύον άθλημα. Το μπάσκετ με βοηθάει πάρα πολύ, γιατί μου δίνει άριστη φυσική κατάσταση, κάτι που συμβάλει στην ξιφασκία ώστε να μπορώ να προπονούμαι πάρα πολύ καλά τεχνικά. Οπότε, αναπτύσσω και τα δυο αθλήματα στο μάξιμουμ. Στα μελλοντικά μου σχέδια, την μεγαλύτερη επόμενη διοργάνωση αποτελούν οι Παραολυμπιακοί Αγώνες στο Τόκιο το 2020, ενώ παράλληλα, θα συμμετέχω σε παγκόσμια πρωταθλήματα και διεθνείς διοργανώσεις.

 

Ποια είναι η σχέση σου με την Δράμα;

Η Δράμα, είναι το «χωριό» μου όπως συνηθίζω να λέω. Είναι ο τόπος καταγωγής της μητέρας μου, ο Αρκαδικός της Δράμας. Έχω μεγαλώσει στη Δράμα, ενώ από μικρός ερχόμουν τις γιορτές και τα καλοκαίρια. Την αγαπάω πάρα πολύ αυτή την πόλη, την έχω μέσα στην καρδιά μου και κάθε φορά που βρίσκω την ευκαιρία έρχομαι.

 

Πόσο έχει συμβάλει η πολιτεία στην προσπάθεια σου όλα αυτά τα χρόνια;

Η πολιτεία προσπαθεί. Μπορώ να μιλήσω καλύτερα, σε ότι αφορά στην Ομοσπονδία της ξιφασκίας και του μπάσκετ. Οι Ομοσπονδίες, προσπαθούν να μας στέλνουν σε όσα μπορούν. Σίγουρα και αυτοί μπορεί να αντιμετωπίζουν κάποιες δυσκολίες, με την όλη οικονομική κρίση. Θεωρώ ότι κάνουν κάποιες φιλότιμες προσπάθειες, αλλά δυστυχώς αν δεν έχεις κάποιον χορηγό να μπορεί να σε στηρίξει, ίσως να βρεθείς αντιμέτωπος στο να μην καταφέρεις να κατακτήσεις κάποια πρόκριση. Οπότε είναι πάρα πολύ σημαντικό, να έχεις κάποιον χορηγό, ο οποίος σε στηρίζει.

 

ΠΗΓΗ: http://www.proinos-typos.gr/gr/index.php?option=com_content&view=article&id=15460%3A2016-10-11-18-09-28&catid=45%3Athemaproinoutypou&Itemid=107&utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook