Όπως μας λέγανε στο μεγάλο Σχολείο που περνάει κάθε νέος άντρας, στον Στρατό, εκεί που ετοιμάζεται για το τί θα αντιμετωπίσει λίγο αργότερα, όταν θα μπει και αυτός στην παραγωγική διαδικασία, μεγαλύτερη ευθύνη έχει αυτός που αφήνει το πορτοφόλι του ή οποιοδήποτε προσωπικό του αντικείμενο αξίας εκτεθειμένο, παρά αυτός που υποκύπτει τελικά στον πειρασμό και το κλέβει..
Δεν μπορώ λοιπόν να κατηγορήσω περισσότερο αυτόν που πήρε το κινητό μου, ξημερώματα Τετάρτης, όταν και το ξέχασα σε κάποιο στέκι εδώ στο Δοξάτο, απ' ό,τι τον εαυτό μου..
Αυτό το περιστατικό όμως με έκανε να διαπιστώσω, κάτι που σαφώς και είναι βίωμα όλων μας σχεδόν, αλλά και που αν δεν την "πάθουμε" δεν πρόκειται ποτέ να το συνειδητοποιήσουμε:
Έχουμε γίνει "σκλάβοι" της τεχνολογίας!
Όταν βεβαιώθηκα χθες, πως τελικά το κινητό μου το ξέχασα στο συγκεκριμένο μπαράκι και πως κάποιος το έκανε δικό του και δεν υπάρχει πλέον περίπτωση να βρεθεί, ένιωσα μια μεγάλη απώλεια, λες και με βρήκε κάποια μεγάλη συμφορά!
Και εξηγώ: Στη μνήμη του τηλεφώνου είχα αποθηκευμένους, όπως άλλωστε όλοι μας, πολλούς αριθμούς τηλεφώνων. Στη δική μου μνήμη, δεν είχα "αποθηκευμένο" ούτε έναν αριθμό! Εκτός από τον δικό μου αριθμό και τον αριθμό του σταθερού τηλεφώνου του σπιτιού μου, δεν θυμόμουν κανέναν άλλο! Και πως να θυμάμαι, όταν η τεχνολογία με έκανε να μην μπω στον κόπο, εδώ και πολλά χρόνια, να απομνημονεύσω κάποιον αριθμό, αφού είναι τόσο εύκολο να βρεις ένα τηλέφωνο που χρειάζεσαι, πατώντας κάνα δυο πλήκτρα;
Και βέβαια, ποτέ δεν έκατσα να γράψω σε κάποιο σημειωματάριο τους σημαντικότερους αριθμούς τηλεφώνων, και κυρίως αυτούς που είναι δύσκολο εώς αδύνατο να τους ξαναβρώ..
Αριθμούς τηλεφώνων που μου έδιναν την ευκαιρία να επικοινωνώ με ανθρώπους αγαπημένους από το παρελθόν, με φίλους που κάποτε πολλά μας είχαν ενώσει και που τώρα είναι πολύ δύσκολο να βρεθούμε από κοντά, αλλά που κάθε φορά που επικοινωνούσαμε η χαρά μας ήταν πραγματική και μεγάλη.. θα μου πείτε τώρα, υπάρχει και ο κατάλογος του ΟΤΕ ή οι άλλες υπηρεσίες πληροφοριών τηλεφωνικού καταλόγου.. Όπου είναι εφικτό, σαφώς και θα χρησιμοποιήσω αυτές τις υπηρεσίες.. Σε αρκετές περιπτώσεις όμως, όσο κι αν η τεχνολογία έχει προχωρήσει, πως μπορείς να βρεις το τηλέφωνο κάποιου που δεν έχει καν σταθερό πλέον(πολλοί δεν το χρειάζονται και το έχουν κόψει αφού υπάρχουν τα κινητά..), ή έχει μετακομίσει και δεν ξέρεις τη διεύθυνσή του σε κάποια μεγάλη πόλη;
Αλλά κακά τα ψέμματα, ποιος από μας, από τους σύγχρονους νεοέλληνες, έχει άραγε τόσο χρόνο να αφιερώσει για μια τέτοια έρευνα, όταν έχουμε μάθει να πατάμε κανά δυο πλήκτρα και όλα να "είναι τόσο εύκολα";
Ευτυχώς, το κινητό μου δεν ήταν εργαλείο της δουλειάς μου, όπως είναι για πάρα πολύ κόσμο.. Γι΄αυτό, φίλες και φίλοι, κάνετε τον κόπο, και γράψτε, με τον παλιο παραδοσιακό τρόπο, με χαρτί και μολύβι, τους αριθμούς που χρειάζεστε..
Θα είναι και μια ευκαιρία να θυμηθείτε πώς ήταν η ζωή μας Π.Κ.(προ κινητών)!!
