ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΔΡΑΜΑΣ
(αναδημοσίευση από την ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ,24/10/2016)
40 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ
Του Αλέξη Ν. Δερμεντζόγλου
Σε τι ξεχωρίζει η ακριτική Δράμα; (Λίγα χιλιόμετρα από τα βουλγαρικά σύνορα).Γα τον καπνό της (που χάθηκε), την υπέροχη ποδοσφαιρική ομάδα( που δυστυχώς ξέπεσε) και το φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους , που διοργανώνεται εδώ και 39 χρόνια, έγινε διεθνές και είναι επιτυχημένο. Πρίν από το φεστιβάλ, η Δράμα ήταν μια πόλη σε πτώση.Ο πληθυσμός μειωνόταν, η βροχή της σου σιγότρωγε τα κόκκαλα και πολλοί πολίτες της,όταν επιθυμούσαν κάτι το διαφορετικό,έκαμαν ένα σύντομο ταξίδι 20-25 λεπτών για την κοντινή Καβάλα ή επιχειρούσαν την 1 ½ ώρα για την Θεσσαλονίκη.Θέατρο και ιδίως καλό σινεμά επιζητούσαν.Στα 1976,λίγο μετά την μεταπολίτευση, η κυριαρχία ενός πληθωρικού λόγου στην πολιτική ζωή ,το ποδόσφαιρο σε ύφεση ,στους κινηματογράφους έβλεπες σόφτ πορνό και καράτε.Τρείς αίθουσες ΟΛΥΜΠΙΑ,ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΣΤΕΡΙΑ(η πιο χλιδάτη) και τα ίδια και τα ίδια μοτίβα στα φίλμ.Όταν εμφανιζόταν κάτι το διαφορετικό ο κόσμος έσπευδε .Αυτό έγινε ιδίως μετά το 1976.
ΠΡΙΝ 40 ΧΡΟΝΙΑ
Η πολύκροτη ταινία του ΄Αλαν Πάρκερ, Το εξπρές του μεσονυκτίου ,«έκοψε» σε δυό εβδομάδες 15.000 (!) εισιτήρια (ο πληθυσμός της Δράμας στις 25.000).Νωρίτερα ,στα 1976, το μέτριο φίλμ καταστροφής Το πέρασμα της Κασσάνδρας του Τζώρτζ Κοσμάτος πήγε δυσανάλογα καλά για την αξία του.Κι όλα αυτά τα αναφέρω για να πάμε στο κυρίως μενού .
Στις 27 Οκτωβρίου συμπληρώνονται ακριβώς 40 χρόνια από τότε που έγινε η πρώτη προβολή της ιστορικής κινηματογραφικής λέσχης της Δράμας στο υποβαθμισμένο τότε ΟΛΥΜΠΙΑ. Η λέσχη διαδραμάτισε ένα σπουδαίο ρόλο σε πανελλαδικό επίπεδο. ΄Εγινε ο φάρος για να αναπτυχθεί το μεγάλο – ανά την χώρα- κίνημα των λεσχών και υπήρξε ο φορέας που εμπνεύστηκε, οραματίστηκε, σχεδίασε και χρηματοδότησε τα πρώτα φεστιβάλ Δράμας(άρχισαν τον Νοέμβριο του 1978 με πολλές καινοτομίες).
Η ΠΡΩΤΗ ΠΑΓΕΡΗ ΒΡΑΔΥΑ
Η χρηματοδότηση προέκυψε από το μεγάλο οικονομικό ενεργητικό της λέσχης.Μαζεύτκαν πάρα πολλά χρήματα και το διοικητικό συμβούλιο αποφάσισε να τα επενδύσει στο δραμινό κοινό, ως ανταπόδηση.
Όπως αναφέρεται , η νύχτα της 27ης Οκτωβρίου του 1976,ήταν κρύα και υγρή ,ο κινηματογράφος χωρίς θέρμανση και έφτασαν στην αίθουσα 129 άτομα.΄Εγινε συζήτηση και εισήγηση ,ενώ η γνώμη των διανοούμενων θεατών ήταν πως θα ήθελαν ,όχι απλά ένα αστυνομικό φίλμ ,(προβλήθηκε το αριστουργηματικό νεονουάρ του Ρόμπερτ ΄Ολτμαν Μια σφαίρα ένα αντίο ) αλλά κάτι παραπάνω.Καθιερώθηκε μέρα προβολής η Τρίτη , το επόμενο φίλμ σαφώς ήταν άλλο (το πολύκροτο Επάγγελμα ρεπόρτερ του Αντονιόνι) όμως καταπίεσε το κοινό ,που προβληματίστηκε υπερβολικά και σκέφτηκε δημιουργικά.
ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ
Η διαδικασία, με την οποία οργανώνονταν οι προβολές, ήταν η ακόλουθη: Επειδή τότε το κινηματογραφικό εισιτήριο δεν υπερέβαινε τις 40 δραχμές,μια επιτροπή από την οργανωτική ομάδα, περιόδευε την πόλη και προπωλούσε εισιτήρια των 50 δραχμών.Το ενοίκιο της αίθουσας ήταν 1.500-2.000 δραχμές ,το σύνηθες ενοίκιο των ταινιών 1.500 δραχμές , σε φίλμ α΄προβολής 4.600 δραχμές και το εγχείρημα έβγαινε οικονομικά.
Δόθηκαν λίστες με ερωτήσεις στους θεατές, επελέγη νέα αίθουσα (ΑΠΟΛΛΩΝ) και κάθε Τρίτη στις 21:30 το ραντεβού ήταν εκεί.Στις απαντήσεις τους για τις ταινίες που προτιμούσαν οι θεατές έγιναν μερικά όμορφα ευτράπελα. Ψήφισαν οι περισσότεροι την Στρατηγική της αράχνης πιστεύοντας ότι είναι αστυνομικό φίλμ (όπως δήλωσαν) αλλά στη συνέχεια το στυλ Μπερτολούτσι τους κούρασε,δεν κατάλαβαν και πολλά.Εν τω μεταξύ εισηγήσεις και συζητήσεις συνεχιζόντουσαν και μοιραζόταν και κριτικά σημειώματα.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ
Και βαθμιαία η λέσχη ανεφλέγη και απογειώθηκε. ΄Εγινε και κοσμικό γεγονός με τις κυρίες να φοράνε τις γούνες τους.Στις αρχές του 1979 η επιτυχία ήταν τόσο μεγάλη ώστε κατέφταναν στην Δράμα για τις τριτιάτικες προβολές και σινεφίλ από τις Σέρρες,την Καβάλα και από τα γύρω χωριά.Δύσκολα βρισκόταν καρέκλα στην αίθουσα και άρχισαν να παίρνουν και από τα γύρω καφενεία. Άλλο ένα ευτράπελο θα μείνει ιστορικό. Μια Τρίτη, με φίσκα την αίθουσα μέσα και πολλούς θεατές έξω ,κατέφθασε η αστυνομία εικάζοντας πως τόσο πολύ κόσμο μόνον ένα πορνό θα μπορούσε να φέρει.
ΕΝΑ ΝΟΥΜΕΡΟ ΡΕΚΟΡ
Τον Φεβρουάριο του 1979 γίνεται ένα μεγάλο ρεκόρ.Η ταινία του Πήτερ Μπογκντάνοβιτς Χάρτινο φεγγάρι ,ασπρόμαυρη, εποχής, είχε προβληθεί πριν λίγους μήνες στο ΟΛΥΜΠΙΑ και σε τρείς ημέρες και πολλές προβολές έκοψε …104(!) εισιτήρια. Παρουσιαζόμενη τώρα με την εγκυρότητα της λέσχης , έκαμε 660(!) και πολλοί θεατές έμειναν έξω.Αφαιρουμένων των εξόδων, άφησε κέρδος 29.000 δραχμές.Επειδή το νούμερο φαίνεται αστείο,αν υπολογιστεί ο πληθωρισμός, οι ανατιμήσεις και οι αναγωγές, το κέρδος ,με σημερινά δεδομένα, μιας μόνον Τρίτης , ήταν 5.830 ευρώ, ποσό μυθικό και για τότε και για τώρα.
ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΕΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ
Το θετικό σ΄ όλη την ιστορία είναι πως τουλάχιστον 200-250 θεατές έμεναν μετά το τέλος των προβολών (τις οποίες ευγενικά και διακριτικά παρακολουθούσαν και μέλη της ασφάλειας) ως τις 1 το πρωί. Κορυφαίες κουβέντες έγιναν στις Δολοφονίες διακεκριμένων του Φραντσέσκο Ρόσι ,ειδικά γύρω από το θέμα κατά πόσο ισχύει η γνωστή ρήση του Γκράμσι «Η αλήθεια είναι επαναστατική» ή ενίοτε δεν είναι.Ακόμα στον Αμερικάνο φίλο για τη εισβολή μιας ξένης κουλτούρας σε άλλη χώρα.
Σ΄ένα φεστιβάλ,σε πρωινή προβολή Κυριακής Το ταξίδι στα Κύθηρατου Αγγελόπουλου έκοψε 720 εισιτήρια. Σταδιακά έφτασε η πτώση, η λέσχη εξ αιτίας εγκληματικών λαθών τρίτων (και όχι του Δ.Σ) βρέθηκε να χρωστάει 280.000 ευρώ στο ΙΚΑ, διελύθη.Τώρα, ένα ιστορικό μέλος του παλιού Δ.Σ , ο Ιορδάνης Κουτσούρης, επιχειρεί να συσπειρώσει νέα άτομα αλλά και παλιά για προβολές στα ΟΛΥΜΠΙΑ.Χρειάζεται όμως νέο καταστατικό, αλλαγή ονόματος και πολλή δουλειά.
Σαράντα χρόνια μετά ,το κοινό της Δράμας έχει ανάγκη και από εξαιρετικές ταινίες και «δυνάμωση» και πάλι της κινηματογραφικής του παιδείας ,που δείχνει να πάσχει.Το φεστιβάλ ,που διαρκεί μόνο μια εβδομάδα,δεν αρκεί. Δήμος και Νομαρχία είναι ιστορικά υποχρεωμένοι να βοηθήσουν ,με ελάχιστα ποσά και λίγα υλικά μέσα, την αναβίωση ενός απαραίτητου θεσμού.Όχι βέβαια για λόγους ρετρό αλλά ουσίας.
ΕΝΑ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ
Οι καινοτομίες που έκαμε η λέσχη ισχύουν ακόμα και σήμερα.Στο μεγάλο αφιέρωμά της Ταινίες για την ψυχοπάθεια (προβλήθηκαν και Η ωραία της ημέρας του Μπουνιουέλ και Η κραυγή που σκοτώνειτου Σκολιμόφσκι)τυπώθηκε ειδική πολυσέλιδη εφημερίδα. Επίσης,μέσω της λέσχης, απενεχοποιήθηκε τόσο η απόλαυση όσο και η κουλτούρα. Η Σχιζοφρένεια του Ντάριο Αρτζέντο εντυπωσίασε ,το τρίωροΣολάρις του Αντρζέι Ταρκόφσκι στα ΑΣΤΕΡΙΑ (η τελευταία μετακίνηση) ένα παγερό βράδυ Ιανουαρίου με χιονοθύελλα, συγκέντρωσε 172 θεατές.
Πολλά φίλμ που είχαν πάρει αρνητικές κριτικές από τους ειδικούς , που αργότερα αναθεωρήθηκαν, προβλήθηκαν στη λέσχη και κέρδισαν την πρώτη καταξίωσή τους.Η Υπόθεση Παραλλάξ του Πακούλα ξεσήκωσε μεγάλη πολιτική συζήτηση .Η λέσχη λοιπόν δεν ήταν μόνον Ιστορία, αλλά και γνώση και παιδεία και τριτιάτικη νυχτερινή έξοδος.
ΠΗΓΗ: https://kemes.wordpress.com/2016/10/24/%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%BB%CE%B5%CF%83%CF%87%CE%B7-%CE%B4%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%83/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου