Ο ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΣΜΙΡ ...

Σήμερα το μεσημέρι ήμουνα σε ένα καφενείο εδώ στο Δοξάτο. Κάποια στιγμή μπαίνει μέσα στο καφενείο ένα μελαψό παλικάρι, γύρω στα 25, και κρατούσε στα χέρια κομπολόγια, αναπτήρες. φακούς και γενικά από αυτά τα είδη που εδώ και πολλά χρόνια τώρα προσπαθούν να πουλήσουν οι μετανάστες για να επιβιώσουν..

Πιάσαμε κουβέντα. Τον λέγανε Μουσταφά και ήρθε από το Κασμίρ. Μέχρι το Ιράκ με ταξί (!) και από εκεί μέχρι εδώ με τα πόδια(!).. Μήνες πολλούς έκανε για να μπορέσει να έρθει εδώ..

Εδώ και έξι μήνες βρίσκεται στην χώρα μας, στην Θεσσαλονίκη. Πηγαίνει σχολείο και μαθαίνει ελληνικά και αγγλικά. Πράγματι, τα ελληνικά του ήταν αρκετά καλά.

Με ρώτησε αν υπάρχουν δουλειές σε οικοδομές εδώ στο Δοξάτο..  Φυσικά του είπα να ρίξει μια ματιά τριγύρω.. Η Ελλάδα γενικώς πάει από το κακό στο χειρότερο, του λέω, λίγοι είναι αυτοί που μπορούν πλέον να χτίζουν .. Έδειξε να καταλαβαίνει πολύ καλά..

Μου έδωσε να καταλάβω ότι αυτός είναι ο λόγος που θέλει να μάθει αγγλικά, να μπορέσει να φύγει και να πάει σε άλλη χώρα όπου τα πράγματα θα είναι καλύτερα..

Σε λίγο ήρθε ακόμη ένας, περίπου στην ηλικία του, ίσως λίγο μικρότερος.. Αυτός είχε σι-ντι και ντι-βι-ντι.. Μίλησαν στη γλώσσα τους.

Βγήκα έξω από το καφενείο γιατί σε λίγο θα ερχόταν το λεωφορείο για Δράμα και έπρεπε να φύγω.

Ο Μουσταφά με ευχαρίστησε γιατί του είπα να απευθυνθεί στον καφετζή και να του πει να έχει το νου του αν ακούσει για κάποια δουλειά.

Μέσα στο λεωφορείο σκέφτηκα αυτή τη συνάντηση και τον διάλογο που είχα με τον Μουσταφά...

Από τη μια, είπα στον εαυτό μου ότι κακώς του μίλησα, και μάλιστα τον έφερα σε επαφή με τον καφετζή για να τον ενημερώσει αν βρεθεί κάποια δουλειά..

 Εδώ και πολύ καιρό πιστεύω πως πρέπει να φύγουν όλοι οι λαθρομετανάστες. Η χώρα μας είναι πολύ μικρή και φτωχή και δεν μπορεί να "φιλοξενήσει" ξένους, ούτε καν να θρέψει τους ίδιους τους Έλληνες..

Από την άλλη, μου ήρθε μια εικόνα στο μυαλό: Να ήμασταν λέει σε ένα μεγάλο αστικό κέντρο, και την ώρα που θα μιλούσα με τον Μουσταφά και τον φίλο του, να ερχόταν τίποτα "λεβέντες" μαυροφορεμένοι και να έκαναν επίθεση εναντίον τους..

Και ρώτησα τον εαυτό μου: Ποια θα ήταν άραγε η αντίδρασή μου;

Και τον ξαναρώτησα τον εαυτό μου:  ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ ΡΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΚΙΟΛΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΕΣ;