Εφηβεία

Εφηβεία

Η πιο δύσκολη ηλικία για τον άνθρωπο. Οι ορμόνες δεν σε αφήνουν στην ησυχία σου ούτε στιγμή. Κλαις, γελάς, νευριάζεις. Για τα πιο ανούσια θέματα. Η ψυχολογία σου αλλάζει από λεπτό σε λεπτό. Θες να τα μάθεις όλα. Αλλά στο τέλος έχεις ημιτελείς γνώσεις. Δεν είσαι ευχαριστημένος για τίποτα. Έχεις περιέργεια για το άγνωστο, το ανεξήγητο, για το απροσδόκητο. Ρώτας , μαθαίνεις, ψάχνεις, καταλαβαίνεις, ενημερώνεσαι για τις εξελίξεις. Στενοχωριέσαι για θέματα που παλιά δεν τα έδινες καν σημασία. Για την ζωή. Σκέπτεσαι για το μέλλον, το θεωρείς αβέβαιο.

Η εφηβεία είναι η ηλικία του έρωτα. Τις πιο ρομαντικές στιγμές τις ζωής σου θα τις περάσεις τότε. Ο πρώτος έρωτας. Η αγωνία για το αντίθετο φίλο. Οι ατελείωτες ώρες στο δωμάτιο ακούγοντας κάθε είδους μουσική. Περιμένοντας πάνω από το κινητό ένα μήνυμα.

Σε αυτή την ηλικία κλείνεσαι στον εαυτό σου. Νομίζεις πως οι μεγάλοι δεν σε καταλαβαίνουν Πως δεν ξέρουν τι περνάς και πως κι εσύ έχεις προβλήματα. Αλλά δεν σκέπτεσαι πως κι αυτοί υπήρξαν παιδιά και πως μπορούν να σε βοηθήσουν. Αντί να κάθεσαι να νευριάζεις μαζί τους προσπάθησε να τους δώσεις να καταλάβουν τα προβλήματα σου και ίσως να βρείτε μαζί μια λύση.

Όσο μεγαλώνεις αλλάζεις. Το σώμα, η φωνή σου, οι συνήθειες σου. Δεν κάνεις τα ίδια πράγματα με αυτά που έκανες παιδί. Πλέον σε ενδιαφέρουν εντελώς διαφορετικά πράματα. Νιώθεις πως μεγάλωσες αλλά στη ουσία είσαι ακόμα παιδί χωρίς να έχεις ωριμάσει πλήρως.

Σε πιάνει σπαστικό γέλιο με το παραμικρό που θα σου φανεί αστείο. Προσπαθείς να κάνεις τους άλλους να γελάνε. Να είσαι αποδεκτός από το σύνολο. Ακολουθείς την μόδα. Προσπαθείς να ενταχθείς σε μια ομάδα. Δεν σου αρέσει η μοναξιά. θες να είσαι πάντα με κάποιον κι ας μη μιλάς. Απλά να τον έχεις δίπλα σου να νιώθεις ασφάλεια. Μόνο μερικές φορές θέλεις να σε αφήσουν όλοι να εξαφανισθείς να μην ξέρει κάνεις που βρίσκεσαι.

Οι έφηβοι κάνουν πολλά ταξίδια με την δύναμη της σκέψης που οι ενήλικες δεν έχουν πια τον χρόνο για αυτή την πολυτέλεια. Αφαιρούνται από το παραμικρό από μια πεταλούδα που τους κοιτάζει, από ένα μικρό σημάδι στο τοίχο…

Αυτή η ηλικία είναι μεταβατική. Από παιδί γίνεσαι ενήλικας. Δεν ξέρεις πώς να φερθείς. Ώρες , ώρες πάλι παιδίζεις . Δεν καταλαβαίνεις πότε πρέπει να μιλήσεις σοβαρά και πότε να κάνεις πλάκα. Έχεις μια τάση να τα παίρνεις όλα τα θέματα για παιχνίδι.

Ο έφηβος δεν καταλαβαίνει τον κίνδυνο. Του αρέσουν τα επικίνδυνα, τα ακραία. Δεν έχει στο λεξικό του τη λέξη φόβος. Δεν τον νοιάζει να ρισκάρει γιατί θεωρεί ότι αυτό που θα χάσει είναι πολύ λίγο σε σχέση με αυτό που θα κερδίσει με αυτή του την εμπειρία.

Η εφηβεία είναι ανεξήγητη ακόμα και στους επιστήμονες. Δεν μπορούν να πουν με ακρίβεια γιατί το παιδί σε αυτή την ηλικία έχει αυτή την συμπεριφορά.

Μπορούμε να πούμε πώς η πιο μαγική περίοδος στη ζωή του ανθρώπου είναι η εφηβεία. Πρέπει να την ζήσουμε και όχι να θέλουμε να μεγαλώσουμε πριν την ώρα μας. Πρέπει να κάνουμε αυτό που αισθανόμαστε και να θυμόμαστε πως ήμαστε ακόμα παιδιά. Και πως έχουμε πολλά χρόνια ακόμα για να μεγαλώσουμε και να συμπεριφερθούμε σαν ενήλικες .

Την κάθε ηλικία πρέπει να την ζούμε έτσι όπως είναι και όχι να υποκρινόμαστε πως είμαστε μεγάλοι. Γιατί όταν μεγαλώσουμε θα τις ζητάμε αυτές τις στιγμές και δεν θα μπορούμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω. Και πως πρέπει να θυμόμαστε πως κάθε λεπτό της ζωή μας είναι μοναδικό. Έτσι πρέπει να ζούμε το κάθε λεπτό σαν να είναι το τελευταίο…!!!!

Ευαγγελία Γκόγκουλη