ΙΣΩΣ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΠΑΝΙΟ ΓΙΑ ΦΕΤΟΣ..

Χθες το απόγευμα, μαζί μ' έναν φίλο πήγαμε για μπάνιο στην Ν. Ηρακλείτσα του νομού Καβάλας. Ο καιρός πολύ καλός, χωρίς σύννεφα, και αρκετά ζεστός..

Ο κόσμος όμως ελάχιστος.. Το νερό της Θάλασσας ζεστό.. Κολυμπήσαμε αρκετά.. Όταν όμως βγήκαμε, καταλάβαμε: Άλλο ένα καλοκαίρι έφτασε στο τέλος του.. Ένα αεράκι, που μόλις μερικές μέρες πριν θα μας ανακούφιζε από την υπερβολική ζέστη, τώρα ήταν σχεδόν ανυπόφορα δροσερό..

Αφού καθίσαμε αρκετά, αποφασίσαμε να πάμε για ένα ούζο σε κάποια από τα παραλιακά ταβερνάκια της περιοχής. Πήγαμε σε ένα από αυτά, στην Ν. Πέραμο. Η θέα φανταστική.. Μπροστά μας η βραχονησίδα (" αν είχε φοίνικες δεν θα έμοιαζε με τα νησάκια των ναυαγών στους μεγάλους ωκεανούς;" ρώτησα τον φίλο μου..) και δεξιά το κάστρο του Βρασίδα..Η θάλασσα είχε πάρει πλέον το βαθύ γαλανό χρώμα του Αιγαίου των καρτ-ποστάλ..

Μουσική δεν υπήρχε στο κατάστημα. Ο μόνος ήχος που έφτανε στ' αυτιά μας(εκτός από αυτόν των ομιλιών των άλλων πελατών και των αυτοκινήτων..) αυτός που έκαναν τα κύματα όταν έσκαγαν απαλά στην άμμο, μερικά μέτρα από τα πόδια μας.. Οι μεζέδες εξαιρετικοί, και το σέρβις πολύ καλό..

Η συζήτηση χαλαρή, συνηθισμένη μεταξύ δύο φίλων αντρών σε τέτοιες περιπτώσεις: Γυναίκες, ποδόσφαιρο, για την Εθνική του Μπάσκετ που εκείνη την ώρα στην Τουρκία αγωνιζόταν με την Ρωσία για το Παγκόσμιο, πολιτική, λίγο κουτσομπολιό για γνωστούς και λιγότερο γνωστούς..

Τηλέφωνο στον τρίτο της παρέας, τον Γιάννη στη Σύρο, έτσι για ένα απλό "γεια σου φίλε, πώς περνάς, έχουμε καλό μεζέ και ούζο, έλα!.."

Κάποια στιγμή λέμε για την φημολογία σχετικά με τον διπλασιασμό της τιμής του πετρελαίου Θέρμανσης τον χειμώνα, αλλά και για τα νέα μέτρα που ακούγονται πως θα αναγκασθεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση κατ' εντολή της περίφημης "Τρόϊκας".. Το αεράκι είχε δυνάμωσει και πλέον αρχίσαμε να κρυώνουμε, ίσως να έφταιγε και η συζήτηση για τα νέα μέτρα, δεν είμαι βέβαιος..

Ζητήσαμε λογαριασμό. 43 ευρώ. Λογικό ποσό για αυτά που είχαμε παραγγείλει..

Πήγα να κάνω χιούμορ και λέω του φίλου μου πως του χρόνου, έτσι όπως πάνε τα πράγματα, με το ζόρι θα παραγγείλουμε καμμιά σαλάτα, άντε και κανένα χταποδάκι.. Δεν γέλασε.. Μπήκαμε στο αμάξι και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.. Ελάχιστη η κίνηση σε όλη την διαδρομή, ακόμη και στα φανάρια του Αμυγδαλεώνα δεν καθυστερήσαμε καθόλου.. Σουρούπωνε όταν φτάσαμε στο Δοξάτο...
- "Θα βγεις μετά;"
-"Δεν ξέρω, είμαι λίγο κουρασμένος.. Εξάλλου, είπαμε, βαρύς χειμώνας έρχεται, λίγο τα κεφάλια μέσα!"
-" Σωστά.. Αλλά μην ξεχνάς ένα πράγμα: Πάντα μετά από κάθε χειμώνα, έρχεται η Άνοιξη !"
-"Σωστά.."
Δοξάτο 3 Σεπτεμβρίου 2010