Με την ευκαιρία της ονομαστικής μου γιορτής, δέχτηκα πολλές ευχές από φίλους και τους ευχαριστώ ολόψυχα.. Αυτό που όμως με συγκινεί πάντα τέτοιες μέρες είναι τα "Χρόνια Πολλά" από Δοξατινούς που κατοικούν εκτός Δοξάτου. Όπως και όταν ήμουνα ενεργός μέλος της συντακτικής ομάδας της εφημερίδας "Νέα του Δοξάτου", και προφανώς επειδή και εγώ ήμουν αρκετό καιρό μακριά από το αγαπημένο μας Δοξάτο, κύριος προσωπικός μου στόχος, όταν δημιούργησα αυτό το blog, ήταν (και παραμένει βέβαια..) η επικοινωνία με τους φίλους που η μοίρα το ήθελε να διαβιούν εκτός του χωριού μας, και να μπορούν να μαθαίνουν κάποια πράγματα από το τόπο τους, όχι σε αυστηρή ειδησεογραφική μορφή, αλλά καθαρά με τη δική μου "ματιά", χωρίς κανενός είδους "δεσμεύσεις" και "υποχρεώσεις".. Γι' αυτό και σήμερα τα ξημερώματα όταν επέστρεψα από την δουλειά μου, χάρηκα ιδιαίτερα όταν είδα το παρακάτω e-mail:
Γεια σου Βασιλη,
Δεν πιστευω να με θυμασαι, αλλα εγω σε θυμαμαι. Καταγομαι απο το Δοξατο και μενω στις ΗΠΑ, (Charleston, South Carolina). Το οναμα μου ειναι Θανασης Τσιβελεκιδιης. Χρονια Πολλα για την ονομαστικη σου εορτη και Καλη Χρονια με υγεια και χαρα. Παρακολουθω το blog σου αρκετους μηνες και το απολαμβανω. Στειλε μυνημα οταν εχεις ευκαιρια.
Χαιρετισμαους,
Θανασης Τσιβελεκιδης
Στις φώτο βλέπετε το πρώτο χιόνι (χιόνι να το πει ο Θεός βέβαια, αλλά από το τίποτα κάτι είναι κι αυτό!) που έπεσε φέτος εδώ στο Δοξάτο.. Πρέπει να ξεκίνησε γύρω στις 3 και μισή τα ξημερώματα της Παρασκευής 2 Ιανουαρίου 2009...Αλλά, όπως βλέπετε, δεν το "έστρωσε"... Δεν πειράζει, ο χειμώνας είναι μακρύς, που θα πάει, θα δούμε μιαν άσπρη μέρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου